In mijn vorige bericht over de Malachite vogel deelde ik enkele uitdagingen waar ik tegenaan liep met de volgorde van de steken en de kleurkeuze. Op dat moment moest ik nog een deel van de vogel voltooien — en ik was benieuwd hoe al die draden uiteindelijk samen zouden komen. Dit vervolgverhaal gaat verder waar ik gebleven was: de laatste steken zijn gezet en de Malachiet is eindelijk af.
Toen ik naar het resterende deel keek dat nog geborduurd moest worden, dacht ik dat ik de hele vogel misschien in één avond kon afmaken. (En ja — dat is me inderdaad gelukt!)
Voor ik ga borduren, bereid ik altijd alles zorgvuldig voor: draden gesneden en ingevoerd in naalden, en de kleuren netjes klaargelegd. Tijdens het borduren raak ik vaak zo gefocust dat ik gemakkelijk een kleur vergeet als die niet meteen bij de hand ligt.
Toen ik alle kleuren uit de patrooninstructies verzamelde, was ik eerlijk gezegd verbaasd. Zoveel tinten voor zo’n klein stukje? Er waren veel meer bruin- en geeltinten dan ik verwachtte, terwijl het grootste deel van de kop juist dat prachtige blauwgroen is.
De enige verklaring die ik kon bedenken, was dat die kleuren bedoeld waren voor het lichte gedeelte rechts van het oog. Maar dat had ik al eerder geborduurd, dus besloot ik de meeste bruin- en geeltinten weg te leggen. Ik hield alleen drie bruinen over (licht, medium en donker) voor het stukje boven de snavel.
De blauwgroene tinten waren een plezier om te borduren, en de kruin was snel klaar. De echte uitdaging zat in het verwerken van al die bruin- en grijskleuren boven de snavel, in zo’n klein gebied.
Uiteindelijk ben ik tevreden met het resultaat. Op de foto zie je het niet goed, maar aan de achterkant merk je dat er wat dikte is ontstaan door de lagen die elkaar overlappen.
En zo is de Malachiet vogel af!
Als ik er nu kritisch naar kijk, zou ik één ding anders doen: de steekrichting rond de buik. In het patroon volgen ze een lichte curve, waardoor de vogel een ronde buik krijgt.
In mijn versie zijn ze rechter — waardoor mijn vogel platter en minder realistisch oogt.
Design source:
My embroidered Malachite
Toch ben ik blij met het eindresultaat. Het turquoise springt er echt uit, ook al is het oppervlak klein in vergelijking met de gele en bruine delen. Het is meteen waar je oog naartoe gaat.
Voorlopig ga ik geen nieuw project starten, maar besteed ik aandacht aan een paar oudere WIPs die al veel te lang liggen te wachten. Tijd om die eindelijk eens af te maken. En een beetje op te ruimen.....
